Thursday, April 23, 2009

ลำดับ๕๘๘.แผนตัดขาดเวียดนาม

ซุลลิแวนเสนอให้ส่งทหารอเมริกันบุกขึ้นฝั่งใกล้เมืองเว้และเข้ายึดบริเวณคอคอดที่อยู่ทางด้านตะวันตกของเมืองเว้ ที่มีความกว้างเพียง ๔๐ ไมล์ ก็จะสามารถตัดขาดประเทศเวียดนามออกเป็นสองส่วน ปฏิบัติการนี้จะทำให้การเข้าสกัดกั้นการแทรกซึมและส่งกำลังบำรุงในดินแดนเวียดนามเหนือสะดวกกว่าการเข้ายับยั้งในดินแดนที่ห่างไกลออกมานับพันไมล์ในเขตป่าเขาของลาว

สิ่งที่ซุลลิแวนไม่ได้บอกในโทรเลขก็คือ ด้วยแผนนี้กองกำลังอเมริกันจะเข้าปฏิบัติการอยู่เฉพาะในเขตประเทศเวียดนามเหนือ จะไม่มีการเข้ามาบนแผ่นดินลาวที่ซุลลิแวนปกครองอยู่เลย เจ้าหน้าที่ในสถานทูตอเมริกันในเวียงจันทน์รู้ถึงจุดประสงค์นี้ของซุลลิแวนเป็นอย่างดี ซุลลิแวนนั้นมีความคิดที่ฟังดูยอดเยี่ยมเมื่อเริ่มแรก แต่แนวทางที่เขาเสนอนั้นที่สุดแล้วก็จะเป็นประโยชน์แก่เขาเอง และจะมีใครคนหนึ่งคนใดต้องเป็นฝ่ายเสียประโยชน์อยู่เสมอๆ

อย่างไรก็ตาม ซุลลิแวนยังคงยินยอมให้กองทัพอากาศและนาวิกโยธินอเมริกันได้ทำการลาดตระเวนและจู่โจมบริเวณโฮจิมินห์ เทรล ทางภาคตะวันออกเฉียงใต้ของลาวโดยอยู่ในระดับที่จำกัดและต้องเป็นไปอย่างเงียบๆ คำสั่งนี้อยู่ภายใต้กรอบที่กำหนดจากทำเนียบขาว เป็นการขีดเส้นจำกัดการใช้กำลังทหารอเมริกันในลาว จะไม่มีฐานปฏิบัติการที่มีทหารประจำการ หรือฐานบินทางทหารของสหรัฐในลาว เครื่องบินรบจะต้องบินมาจากไทย เวียดนามใต้ หรือจากเรือบรรทุกเครื่องบินเท่านั้น

แต่สิ่งที่ทำให้เขาปวดเศียรเวียนเกล้าที่สุดคือ การพยายามจะปกปิดข่าวการโจมตีทางอากาศไว้เป็นความลับ ช่วงเดือนแรกๆของปี ๒๕๐๘ เครื่องบินไอพ่นของกองทัพเรือ ได้โจมตีพลาดเป้าหมายเป็นเวลาถึง ๓ วันติดกัน อีกเหตุการณ์หนึ่งคือเครื่องบินไอพ่นเครื่องหนึ่งทิ้งระเบิดห่างจากเป้าหมายเป็นระยะทางถึง ๒๐ ไมล์ทำให้พลาดไปโดนหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่ซุลลิแวนเพิ่งเดินทางไปเยี่ยมเมื่อ ๑ วันก่อน ซุลลิแวนรู้สึกกระอักกระอ่วนใจที่ต้องส่งเจ้าหน้าที่ภาคสนามของยูเสด (USAID)ลงไปที่หมู่บ้านแห่งนั้นเพื่อขอโทษชาวบ้านรวมถึงแจกเงินชดเชยให้กับครอบครัวผู้เสียชีวิต

การอนุมัติการโจมตีทางอากาศเป็นขอบเขตอำนาจของซุลลิแวน เขาสามารถร้องขอให้เครื่องบินโจมตีเป้าหมายตามที่เขาต้องการได้อีกด้วย แต่ทางกองทัพอากาศและกองทัพเรือผู้เป็นเจ้าของเครื่องบินก็มีสิทธิ์ในการตัดสินใจว่าจะส่งเครื่องบินขึ้นตามคำขอหรือไม่ และพวกเขาก็ไม่ต้องการเล่นตามเกมของซุลลิแวน เจ้าหน้าที่ภาคสนามคนหนึ่งของซีไอเอทีปฏิบัติการอยู่ทางภาคใต้ของลาวได้กล่าวเกี่ยวกับกองทัพไว้ว่า “พวกนั้นทิ้งระเบิดโดนหมู่บ้านที่เป็นพันธมิตรกับฝ่ายเราหลายครั้ง เราก็ต่อว่าเขาไป จนพวกเขารับปากและให้สัญญาว่าจะไม่ให้เกิดขึ้นอีก แต่อาทิตย์ต่อมาก็เกิดเรื่องซ้ำอีกจนได้”

No comments: