บทความที่๔๗๑.ปีศาจคอมมิวนิสต์ นิทานของศักดินา

ปีศาจคอมมิวนิสต์ นิทานหลอกเด็กของชนชั้นศักดินา

 

ในประเทศไทย นิทานหลอกเด็กเรื่องปีศาจคอมมิวนิสต์ได้เป็นที่เล่าขานอย่างกระซิบกระซาบกันมาในหมู่คนชั้นสูง เป็นเวลาอันยาวนาน นับแต่ปล่องควันไฟปล่องแรกของโรงสีข้าวบริษัทอเมริกันสตีมไรซ์มิลล์ได้ปรากฏขึ้นในสยามในปี พ.ศ.๒๔๐๑ (ค.ศ.๑๘๕๘)ในสมัยของพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ ๔ (พ.ศ.๒๓๙๔-๒๔๑๑)และได้ยังความหวั่นวิตกให้กับพวกเจ้าศักดินามากยิ่งขึ้นเมื่อการปฏิวัติในประเทศรัสเซียภายใต้การนำของพรรคบอลเชวิค เกิดขึ้นเมื่อ ๒๕ ตุลาคม ๑๙๑๗ (ตรงกับปฏิทินสากล ๗ พฤศจิกายน ๑๙๑๗)

 

เรื่องปีศาจคอมมิวนิสต์ ได้ถูกนำมาใช้เป็นเครื่องมือทำลายกันทางการเมืองเป็นครั้งแรกในประเทศสยาม โดยพระยามโนปกรณ์นิติธาดานายกรัฐมนตรีกับพวก ที่กระทำต่อนายปรีดี พนมยงค์ รัฐมนตรีร่วมรัฐบาลผู้เสนอร่างเค้าโครงเศรษฐกิจ เพื่อแก้ไขปัญหาเศรษฐกิจของชาติตกต่ำเมื่อปี พ.ศ.๒๔๗๕ ภายหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง ซึ่งพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวรัชกาลที่ ๗ (พ.ศ.๒๔๖๘-๒๔๗๗)ทรงมีพระบรมราชวินิจฉัยต่อร่างเค้าโครงการเศรษฐกิจฉบับนั้นว่า

 

“เป็นโครงการอันเดียวกันอย่างแน่นอนกับที่ประเทศรัสเซียใช้อยู่ ส่วนใครจะเอาอย่างใครนั้นข้าพเจ้าไม่ทราบสตาลินจะเอาอย่างหลวงประดิษฐ์ฯ หรือ หลวงประดิษฐ์ฯ จะเอาอย่างสตาลินก็ตอบไม่ได้ ตอบได้ข้อเดียวว่าโครงการทั้ง ๒ นี้เหมือนกันหมด..”

 

ซึ่งก็หมายความว่า ร่างเค้าโครงการเศรษฐกิจของนายปรีดี พนมยงค์เป็นร่างเค้าโครงการเศรษฐกิจตามลัทธิคอมมิวนิสม์ และ นายปรีดี พนมยงค์เจ้าของร่างเค้าโครงการฯ เป็นคอมมิวนิสต์

 

จึงในที่สุดพระยามโนปกรณ์นิติธาดา นายกรัฐมนตรีรับสนองพระบรมราชวินิจฉัย ด้วยการจัดให้นายปรีดี พนมยงค์ ซึ่งมีชื่อบรรดาศักดิ์ในเวลานั้นว่า หลวงประดิษฐ์มนูธรรม พ้นจากตำแหน่งรัฐมนตรีและสั่งปิดสภาผู้แทนราษฎร(โดยไม่มีกำหนด)งดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรา ออกพระราชบัญญัติว่าด้วยคอมมิวนิสม์ (๒ เมษายน ๒๔๗๖) และเนรเทศนายปรีดี พนมยงค์ ออกไปฝรั่งเศส (๑๒ เมษายน ๒๔๗๖)

 

นายปรีดี พนมยงค์ จึงเป็นนักการเมืองไทยคนแรกที่ถูกทำลายโดยนิทานหลอกเด็กเรื่องปีศาจคอมมิวนิสต์

 

แต่ต่อมาอีก ๖๗ ปี คือในปี พ.ศ.๒๕๔๓ ซึ่งเป็นวาระครบรอบ ๑๐๐ ปีชาตกาลของนายปรีดี พนมยงค์ คนที่ถูกพระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัวกล่าวหาว่าร่างเค้าโครงการเศรษฐกิจแห่งชาติแบบคอมมิวนิสต์และเป็นคอมมิวนิสต์ ได้รับการยกย่องจากองค์กรยูเนสโกแห่งองค์การสหประชาติไว้ในฐานะบุคคลสำคัญของโลก

 

จากหนังสือ “แถลงการณ์คอมมิวนิสต์สยาม”   โดย  สุพจน์ ด่านตระกูล