การต่อสู้ของลาวในสงครามอินโดจีน
บทที่ ๘ ความพ่ายแพ้ที่เดียนเบียนฟู
เหตุการณ์สำคัญที่เป็นจุดต้นเริ่มแห่งการเปลี่ยนแปลงจนนำไปสู่การพ่ายแพ้ของจักรวรรดินิยมฝรั่งเศสในอินโดจีน เกิดขึ้นหลังจากที่ตัวแทนปวงประชาชนลาวจากหลายชนชาติหลายเผ่าได้ลงมติจัดตั้งแนวลาวอิสระซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็นแนวลาวรักชาติและมีฐานะเป็นพรรคการเมืองของประชาชนลาว จากนั้นขบวนการต่อสู้ของประชาชนในอินโดจีนทั้งสามประเทศคือ แนวลาวรักชาติแห่งลาว,แนวร่วมแห่งชาติเวียดนามหรือ “เลียนเวียด” กับแนวร่วมอิสรภาพกัมพูชาหรือ “นิคมอิสระเขมร” ก็ได้สามัคคีกันก่อตั้งขึ้นเป็นพันธมิตรได้เป็นครั้งแรก
เหตุการณ์ครั้งนี้มีความสำคัญใหญ่หลวงเพราะตลอดเวลาที่แล้วมาฝรั่งเศสเอาประโยชน์จากการถือเอาอินโดจีนโดยส่วนรวมเป็นดินแดนเมืองขึ้นของตน ไม่แบ่งแยกเป็นลาว เวียดนามหรือกัมพูชา จึงสามารถเคลื่อนกำลังจากเวียดนามเข้าลาวหรือจากเวียดนามเข้ากัมพูชาได้โดยสะดวก แต่การต่อสู้ของประชาชนไม่ว่าจะในเวียดนาม ลาว หรือกัมพูชา ต่างคนต่างต่อสู้ภายในเขตประเทศของตน จึงทำให้เสียเปรียบนักล่าเมืองขึ้นเป็นอันมาก
ด้วยเหตุนี้นับแต่ปี ๒๔๙๔ เป็นต้นมา กำลังรบของประชาชนเวียดนามและลาวจึงสามารถต่อสู้กับกองทหารฝรั่งเศสอย่างเคียงบ่าเคียงไหล่กัน อาศัยพื้นฐานของแต่ละฝ่ายโดยร่วมมือกันโอบล้อมปีกกองทหารฝรั่งเศสไว้แต่ละด้าน ทำให้เป็นประโยชน์แก่การสู้รบทั้งของลาวและเวียดนาม
ปี ๒๔๙๓ สหรัฐอเมริกาเริ่มจ่ายเงินให้แก่ฝรั่งเศสโดยตรงเพื่อให้มีกำลังในการพิชิตกำลังรบของฝ่ายกู้เอกราช งวดแรกฝรั่งเศสได้รับ ๒๕ ล้านดอลล่าร์ต่อปี แต่ขบวนการปเทดลาว(แนวลาวรักชาติ)ก็กลับเข้มแข็งขึ้นและมีอิทธิพลสูงขึ้นด้วย
ในปี ๒๔๙๖ ถือได้ว่าเป็นการสูญเสียทางทหารของฝรั่งเศส เพราะเมื่อสงครามเกาหลีได้ยุติลง จึงเปิดทางให้คอมมิวนิสต์ในเอเชียสามารถทุ่มเทสรรพกำลังเข้ามายังทางอินโดจีนได้ เจ็ดปีของการสงคราม ทหารฝรั่งเศสก็ได้พบว่า ความเป็นความตายของตนอยู่ที่หุบเขาเล็กๆแห่งหนึ่งซึ่งมีชื่อเป็นความหมายว่า “บัลลังก์แห่งพรมแดน” ภาษาเวียดนามเรียกว่า “เดียนเบียนฟู” และเป็นความตายของทหารฝรั่งเศสที่นั่นในเวลาต่อมา
ลางพ่ายแพ้ของกองทหารฝรั่งเศสเริ่มต้นขึ้นเมื่อมีการร่วมมือระหว่างกองทัพของขบวนการปเทดลาวกับกองทหารเวียดมินห์ และโดยไม่ทันรู้ตัวกองทหารเวียดมินห์ภายใต้การนำของนายพลโงเหวี่ยนเกี๊ยปได้ปิดล้อมกองทหารฝรั่งเศสชั้นเยี่ยมไว้ในหุบเขาแห่งนั้น
กองทหารฝรั่งเศสที่ถูกปิดล้อมทำการติดสื่อสารขอกำลังพลสนับสนุนมาจากพรมแดนทางลาวข้ามไปทางตะวันตกเฉียงเหนือของเวียดนาม แต่ปรากฏว่าเส้นทางเข้าและออกทุกทางทหารขบวนการ ปเทดลาวสกัดกั้นไว้ไม่มีทางจะผ่านเข้าไปได้เลย
สงครามระหว่างเวียดมินห์กับฝรั่งเศสจึงได้สิ้นสุดลงด้วยข้อตกลงกรุงเจนีวาใน กรกฎาคม ๒๔๙๗ ที่มีข้อตกลงดังนี้
๑.เวียดนามซึ่งเป็นรัฐใหญ่ที่สุดในอินโดจีน แบ่งออกเป็นสองส่วนโดยใช้เส้นขนานที่ ๑๗ เป็นเส้นแบ่งโดยประมาณ
๒.กำลังของฝ่ายคอมมิวนิสต์ที่อยู่ในเขตใต้และกำลังของฝรั่งเศสผสมญวนที่อยู่ในเขตเหนือจะถอนกลับเข้าเขตตนภายในเวลาประมาณ ๓๐๐ วันนับจากวันที่ ๒๑ กรกฎาคม ๒๔๙๗
๓.เชลยแต่ละฝ่ายจะเป็นอิสระและแลกเปลี่ยนกันก่อนวันที่ ๒๐ สิงหาคม ๒๔๙๗
๔. คณะกรรมการผสมจากอินเดีย, โปแลนด์และแคนาดา จะประจำอยู่ที่เวียดนามทั้งสองฝ่ายเพื่อเสนอแนะและดูแลการปฏิบัติของคู่กรณีตามข้อตกลงดังกล่าว
๕. จัดให้มีการเลือกตั้งทั่วไปในลาวใน พ.ศ. ๒๔๙๘ และในเวียดนามก่อนวันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๔๙๙
สงครามระหว่างเวียดมินห์กับฝรั่งเศสยุติลง เป็นการยุติจักรวรรดินิยมของฝรั่งเศสในอินโดจีนด้วย แต่นั่นเป็นเพียงการจากไปของนักล่าตัวแรกเท่านั้น และนักล่าตัวใหญ่กว่ามากได้ก้าวเข้ามาแทนที่โดยไม่รั้งรอ.
No comments:
Post a Comment