บทที่ ๑
กรุงวอชิงตัน ดีซี,เอเวอร์ริล แฮริแมน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศผู้รับผิดชอบภูมิภาคตะวันออกไกลผู้มีบุคคลิกแบบขุนนางอังกฤษสมัยเก่า เคนเนดี้จึงขนานนามให้เขาว่า ครอกโครไดล์ (ไอ้จระเข้) เพราะเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงในการเจรจา ข่มขู่คู่เจรจา เขาเป็นคนตัดสินใจว่าพวกม้งจะได้กระสุนสัก ๑ นัดหรือปืนเอ็ม ๑ เก่าๆ หรือไม่ ปฏิบัติทั้งหลายในลาวขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขาคนเดียว
เมื่อเจ้าหน้าที่ซีไอเอขออนุญาตเข้าพบแฮริแมน ตัวแทนจากซีไอเอที่มาขอเข้าพบนั้นเป็นผู้ช่วยของ เดสมอน ฟิเจอรัลด์ นามว่าวิลเลียม โคลบี้ บุรุษร่างเล็ก สวมแว่นสายตา เขาเคยเป็นผู้อำนวยการกองบัญชาการซีไอเอในไซ่ง่อน เขาไม่เห็นด้วยกับการเจรจาสงบศึกเพื่อตั้งรัฐบาล ๓ฝ่ายในลาว อันทำให้เวียดนามเหนือขยายอิทธิพลในพื้นที่ทางตอนเหนือของลาว(เป็นข้ออ้างของสหรัฐฯที่จะละเมิดสนธิสัญญาเจนีวา เพราะคราวใดที่ทหารฝ่ายขวานิยมกษัตริย์เพลี่ยงพล้ำ สหรัฐฯก็จะขอเจรจา แต่หากฝ่ายตนได้เปรียบก็จะไม่สนใจที่จะนั่งโต๊ะเจรจา และในการเจรจารวมลาวครั้งที่๒ ในปี ๒๕๐๕ นั้นก็เพียงเพื่อให้ฝ่ายขวาได้ฟื้นฟูจากความพ่ายแพ้เพื่อระดมสรรพอาวุธที่หลั่งไหลมาจากอเมริกา แล้วเข้าจู่โจมกองทหารฝ่ายซ้ายของเจ้าสุภานุวงศ์ต่อไป)
โคลบี้ได้ถกเถียงอย่างเผ็ดร้อนกับแฮริแมน โดยพยายามอธิบายว่าแฮริแมนจะต้องส่งอาวุธให้พวกม้ง ต่อไปอย่างเป็นความลับ เพราะยังไงเสียพวกเวียดนามเหนือก็รุกเข้ามาอยู่แล้ว แฮริแมนจ้องมองโคลบี้ด้วยสายตาเย็นชาไม่เปิดเผยความรู้สึกแท้จริงออกมา ในที่สุดเขาจึงยอมให้มีการส่งอาวุธแก่พวกม้ง และถือเป็นการบอกเป็นนัยให้คนของซีไอเอได้ตระหนักว่า อำนาจที่แท้จริงอยู่ในมือของใครกันแน่
ขณนั้นบิล ซุลลิแวน อดีตผู้ช่วยของแฮริแมนกำลังอยู่ในวอชิงตัน เขากำลังยุ่งอยู่กับการช่วยวางแผนการวางท่าทีของกระทรวงต่างประเทศต่อกรณีปัญหาในเวียดนาม เมื่ออเมริกาถอนกำลังส่วนใหญ่ออกจากลาว เพื่อมาตั้งหลักกันใหม่ในเวียดนามใต้ มันจึงน่าจะเป็นเข้าที ที่จะศึกษาดูว่าสงครามที่เกิดในเวียดนามใต้นั้นจะมีผลลัพธ์หรือลงเอยในรูปไหน
กรุงวอชิงตัน ดีซี,เอเวอร์ริล แฮริแมน รัฐมนตรีว่าการกระทรวงต่างประเทศผู้รับผิดชอบภูมิภาคตะวันออกไกลผู้มีบุคคลิกแบบขุนนางอังกฤษสมัยเก่า เคนเนดี้จึงขนานนามให้เขาว่า ครอกโครไดล์ (ไอ้จระเข้) เพราะเล่ห์เหลี่ยมชั้นเชิงในการเจรจา ข่มขู่คู่เจรจา เขาเป็นคนตัดสินใจว่าพวกม้งจะได้กระสุนสัก ๑ นัดหรือปืนเอ็ม ๑ เก่าๆ หรือไม่ ปฏิบัติทั้งหลายในลาวขึ้นอยู่กับการตัดสินใจของเขาคนเดียว
เมื่อเจ้าหน้าที่ซีไอเอขออนุญาตเข้าพบแฮริแมน ตัวแทนจากซีไอเอที่มาขอเข้าพบนั้นเป็นผู้ช่วยของ เดสมอน ฟิเจอรัลด์ นามว่าวิลเลียม โคลบี้ บุรุษร่างเล็ก สวมแว่นสายตา เขาเคยเป็นผู้อำนวยการกองบัญชาการซีไอเอในไซ่ง่อน เขาไม่เห็นด้วยกับการเจรจาสงบศึกเพื่อตั้งรัฐบาล ๓ฝ่ายในลาว อันทำให้เวียดนามเหนือขยายอิทธิพลในพื้นที่ทางตอนเหนือของลาว(เป็นข้ออ้างของสหรัฐฯที่จะละเมิดสนธิสัญญาเจนีวา เพราะคราวใดที่ทหารฝ่ายขวานิยมกษัตริย์เพลี่ยงพล้ำ สหรัฐฯก็จะขอเจรจา แต่หากฝ่ายตนได้เปรียบก็จะไม่สนใจที่จะนั่งโต๊ะเจรจา และในการเจรจารวมลาวครั้งที่๒ ในปี ๒๕๐๕ นั้นก็เพียงเพื่อให้ฝ่ายขวาได้ฟื้นฟูจากความพ่ายแพ้เพื่อระดมสรรพอาวุธที่หลั่งไหลมาจากอเมริกา แล้วเข้าจู่โจมกองทหารฝ่ายซ้ายของเจ้าสุภานุวงศ์ต่อไป)
โคลบี้ได้ถกเถียงอย่างเผ็ดร้อนกับแฮริแมน โดยพยายามอธิบายว่าแฮริแมนจะต้องส่งอาวุธให้พวกม้ง ต่อไปอย่างเป็นความลับ เพราะยังไงเสียพวกเวียดนามเหนือก็รุกเข้ามาอยู่แล้ว แฮริแมนจ้องมองโคลบี้ด้วยสายตาเย็นชาไม่เปิดเผยความรู้สึกแท้จริงออกมา ในที่สุดเขาจึงยอมให้มีการส่งอาวุธแก่พวกม้ง และถือเป็นการบอกเป็นนัยให้คนของซีไอเอได้ตระหนักว่า อำนาจที่แท้จริงอยู่ในมือของใครกันแน่
ขณนั้นบิล ซุลลิแวน อดีตผู้ช่วยของแฮริแมนกำลังอยู่ในวอชิงตัน เขากำลังยุ่งอยู่กับการช่วยวางแผนการวางท่าทีของกระทรวงต่างประเทศต่อกรณีปัญหาในเวียดนาม เมื่ออเมริกาถอนกำลังส่วนใหญ่ออกจากลาว เพื่อมาตั้งหลักกันใหม่ในเวียดนามใต้ มันจึงน่าจะเป็นเข้าที ที่จะศึกษาดูว่าสงครามที่เกิดในเวียดนามใต้นั้นจะมีผลลัพธ์หรือลงเอยในรูปไหน
No comments:
Post a Comment