ลำดับ๕๔๕.ปฏิบัติการโมเมนตัม(๒)

บทที่ ๒

ต้นเดือนมกราคม ๒๕๐๔ หนึ่งวันก่อนการเข้าสาบานตัวของ จอห์น เอฟ เคนนาดี้ ไอเซนฮาวเออร์ได้บอกกับเคนนาดี้ว่า “ถ้าฝ่ายโลกเสรีเสียลาวไป ในระยะยาวแล้วเราจะเสียเอเซียตะวันออกเฉียงใต้ทั้งหมด” นั่นทำให้เห็นว่าปัญหาในลาวได้รับความสนใจอย่างมากจากเจ้าหน้าที่ระดับสูงในรัฐบาลสหรัฐอเมริกา

แลร์ตัดสินใจบินไปพบวังเปาเพื่อจัดการเรื่องการฝึกทหารโดยเร็วที่สุด ในระหว่างทางที่จะไปยังเขตภูเขาเพื่อพบวังเปา ได้เกิดอุบัติเหตุกับช็อปเปอร์ H-34 เนื่องจากนักบินหน้าใหม่ไม่คุ้นเคยกับการบินในแถบภูเขาสูง H-34 ได้ตกฟาดพื้นกระจายเป็นชิ้นๆ แต่แลร์และนักบินพร้อมด้วย ผบ.หน่วยพารูซึ่งเป็นนายพันตำรวจเอกชาวไทย ไม่ได้รับบาดเจ็บอะไรรุนแรง

วันรุ่งขึ้น H-34 ลำใหม่ได้บินไปรับพวกเขาและนำไปส่งที่จุดหมายยังฐานที่มั่นของวังเปา แลร์บอกแก่วังเปาว่า ขั้นแรกจะเริ่มฝึกคนจำนวน ๓ กองร้อยๆละมีจำนวน ๑๐๐ นาย ประนิตย์ ผบ.หน่วยพารูจะเป็นครูฝึก สำหรับสถานที่ฝึก พวกเขาจะต้องหาที่ห่างไกลแต่ต้องส่งเสบียงทางอากาศได้ มันต้องอยู่ห่างไกลและโดดเดี่ยว มิเช่นนั้นศัตรูจะสังเกตเห็นร่มเสบียงและเคลื่อนเข้าโจมตี

แลร์และพารูไทยใช้เวลาเตรียมการ ๓ วัน เครื่องบินแอร์อเมริกาลำเลียงอาวุธมาทิ้งร่ม การฝึกสอนเป็นการสอนให้พวกม้งใช้อาวุธประจำกาย ปืนเล็กยาว วันต่อมาเป็นการใช้อาวุธประจำหน่วย มีปืนกลหนัก ปืนครก ปืน ค.และเครื่องยิงจรวด วันสุดท้ายพวกม้งจะได้ศึกษาเกี่ยวกับกลยุทธ์ เช่นการวางการซุ่มโจมตี การต่อลวดสะดุด โดยการใช้ลวดโลหะต่อเข้ากับระเบิดมือ

มันเป็นปฏิบัติการที่ยอดเยี่ยม ไม่มีเรื่องให้ต้องรับผิดชอบมากนักและสามารถเปลี่ยนใจกลับลำได้ทุกเมื่อ นอกจากนั้นแทบไม่มีใครรู้เกี่ยวกับปฏิบัติการ เหมือนมันไม่มีตัวตนอยู่จริงๆ

ไม่กี่วันต่อมาเมื่อแลร์กลับมาถึงเวียงจันทน์ ก็พบว่ามีพวกอเมริกันหลายคนมารายงานตัวเพื่อเข้าร่วมปฏิบัติการ แลร์ทำอะไรไม่ถูกได้แต่งุนงงอยู่ เพราะในโครงการที่เขานำเสนอนั้นไม่ได้ขอให้มีอเมริกันเข้ามายุ่งในภารกิจ แต่เดสมอนด์ ฟิเจอร์รัลด์ส่งคนพวกนี้มาและแลร์ก็คัดค้านอะไรไม่ได้