บทความที่๓๕๐.บันทึกของเนห์รู-ป้อมอะหะหมัดนคร

บันทึกของเนห์รู
(เรียบเรียงจาก The Discovery of India ของยวาหระลาล เนห์รู , กรุณา กุศลาสัย แปล)

๑ ป้อมอะหะหมัดนคร

ป้อมอะหะหมัดนคร ๑๓ เมษายน ค.ศ.๑๙๔๔

เป็นเวลากว่ายี่สิบเดือนแล้วที่พวกเราได้ถูกนำตัวมาคุมขังไว้ ณ ที่แห่งนี้ กว่ายี่สิบเดือนแห่งการถูกจับกุมคุมขังครั้งที่ ๙ ของข้าพเจ้า..ดวงเดือนเป็นเครื่องเตือนใจให้ระลึกถึงความน่าอภิรมย์ของโลกนี้ เป็นเครื่องเตือนให้นึกถึงการขึ้นการลงอย่างลุ่มๆ ดอนๆ ของชีวิต เตือนให้นึกถึงความสว่างที่ติดตามมากับความมืด ดวงเดือนเป็นเครื่องให้เราตระหนักถึงการตายและการเกิดใหม่ซึ่งติดตามกันอย่างไม่รู้สิ้นสุด..

๓ สัปดาห์แรกของการมาอยู่ที่นี่ของพวกเรา เป็นระยะเวลาที่ตัดเราจากความสัมพันธ์กับข่าวคราวของโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง ไม่มีการติดต่อใดๆเลยในระยะเวลานี้ ไม่มีการเยี่ยม ไม่มีจดหมาย ไม่มีหนังสือพิมพ์ วิทยุ แม้แต่การส่งตัวพวกเรามาอยู่ที่นี่ก็ถือว่าเป็นความลับของรัฐ ไม่เป็นที่แพร่งพรายแก่ใคร นอกเสียจากเจ้าหน้าที่ผู้ควบคุมเรา อันนับว่าเป็นความลับที่น่าสงสาร เพราะประชาชนทั่วอินเดียรู้ดีว่า เราอยู่ที่ไหน ต่อมาเราได้รับอนุญาตให้มีหนังสือพิมพ์อ่านได้ และภายในไม่กี่สัปดาห์ให้หลังเราก็ได้รับจดหมายจากญาติผู้ใกล้ชิดข้างนอก เกี่ยวกับเรื่องราวทางบ้าน แต่ไม่มีการเยี่ยนเยียนกันเลยในระยะเวลายี่สิบเดือนนี้ ทั้งการติดต่ออย่างอื่นๆก็ไม่มีด้วย

หนังสือพิมพ์ในสมัยนั้นถูกเซนเซอร์ข่าวอย่างหนัก แม้กระนั้นก็ตามมันก็ยังช่วยให้เราทราบได้บ้างถึงสงครามที่กำลังทำลายล้างดินแดนมากลงกว่าครึ่งหนึ่งของโลก และช่วยให้เราทราบว่ามันได้ก่อสภาพอย่างไรให้เกิดขึ้นแก่ประชาชนของเราในประเทศอินเดีย เราไม่มีโอกาสจะทราบถึงภาวะอันแท้จริงของประชาชนของเรา นอกไปเสียจากว่า เขาเหล่านั้นนับจำนวนหมื่นๆคนกำลังถูกคุมขังอยู่ในคุกตะรางหรือไม่ก็ในค่ายกักกัน โดยปราศจากการพิจารณาพิพากษาในศาล ประชาชนจำนวนพันๆ คนได้ถูกยิงตาย นิสิต นักศึกษาจำนวนเรือนหมื่นต้องถูกไล่ออกจากโรงเรียนและวิทยาลัย สภาวการณ์ซึ่งไม่แตกต่างกับการใช้กฎอัยการศึกกำลังปกคลุมอยู่ทั่วประเทศอินเดีย และความหวาดกลัวพร้อมกับความตระหนกตกใจก็ได้เข้าครอบคลุมอยู่ทั่วดินแดน

บรรดาเพื่อนร่วมชาติของเรานับได้จำนวนหมื่น ๆ คน ซึ่งถูกจับกุมคุมตัวไว้ในเรือนจำโดยปราศจากการพิจารณาพิพากษาเช่นเรานั้น นับว่าต้องประสบชะตากรรมอันร้ายแรงยิ่งไปกว่าเราหลายเท่าทวีคูณ.. ในจำนวนนี้มีไม่น้อยคนที่ล้มป่วยลงด้วยโรคขาดแคลนอาหาร เราต้องสูญเสียมิตรสหายที่นับถือรักใคร่ไปหลายคน เนื่องจากขาดการเยียวยารักษาที่เหมาะสม

มีเชลยศึกหลายพันคนถูกขังอยู่ในอินเดีย ส่วนมากเป็นชาติอิตาลี เราได้เปรียบเทียบสภาพความเป็นอยู่ของเขาเหล่านั้นกับสภาพความเป็นอยู่ของคนของเรากันเอง ก็ได้รับคำบอกเล่าว่า เชลยศึกเหล่านั้นถูกควบคุมปกครองด้วยเงื่อนไขแห่งอนุสัญญาเยเนวา แต่สภาพความเป็นอยู่ที่นักโทษและผู้ถูกคุมขังอินเดียต้องเผชิญหน้าอยู่นั้น ไม่มีสัญญาหรือกฎหมายหรือระเบียบการใดๆ จะนำมาใช้ควบคุมได้ นอกเสียจากกฤษฎีกาที่ผู้ปกครองชาติอังกฤษของเราจะเห็นว่าเหมาะสม แล้วก็ประกาศใช้เป็นระยะๆ