บทความที่๔๒๓. รบทำไม?และรบเพื่อใคร? ตอนที่๑

รบทำไมและรบเพื่อใคร?

 

สงครามในยุคครองทาส เป็นสงครามแย่งทาสเพื่อเอาแรงงานมาใช้ในการผลิตเป็นกรรมสิทธิส่วนตัวของนายทาส การผลิตและผลิตผลทั้งหมดจึงเป็นของนายทาส การสงครามในยุคนี้ จึงเป็นสงครามเพื่อผลประโยชน์ของนายทาสโดยเฉพาะเท่านั้น คนส่วนใหญ่ของสังคม อันได้แก่บรรดาทาสทั้งหลาย หาได้รับผลประโยชน์ร่วมด้วยไม่ และดังนั้น ผู้ที่เป็นต้นเหตุก่อสงครามขึ้นในยุคนี้ ก็คือบรรดานายทาสทั้งหลายนั้นเอง

 

ในยุคศักดินาก็เช่นเดียวกับยุคทาส คือสงครามที่เกิดขึ้นแต่ละครั้ง(หมายถึงสงครามรุกราน,ตรงกันข้ามกับสงครามป้องกันตัว) ก็เพื่อผลประโยชน์และรับใช้ผลประโยชน์ของบรรดาพวกเจ้าศักดินาและบริวารเท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นสงครามเพื่อขยายอิทธิพลอำนาจทางเศรษฐกิจและการเมืองหรือสงครามเพื่อสนองตัณหาความยิ่งใหญ่ของเจ้าศักดินาเองโดยตรงก็ตาม ประชาชนส่วนใหญ่ของสังคมที่มีฐานะเป็นไพร่หาได้รับผลประโยชน์อะไรจากสงครามแม้แต่น้อยไม่

 

ตรงกันข้าม พวกเขานอกจากจะถูกบังคับให้เป็นทหารออกไปทำสงครามแล้ว พ่อแม่ลูกเมียและญาติพี่น้องของเขาที่บางคนไม่ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหาร ก็ต้องถูกเกณฑ์แรงงานหรือถูกกดขี่ขูดรีดหนักยิ่งขึ้น เพื่อเพิ่มผลผลิตไปเลี้ยงกองทัพ และเพื่อจัดซื้อหาเครื่องศาสตราวุธต่างๆ กองทัพใหญ่โตมากขึ้นเท่าใด ยิ่งจัดซื้อจัดหาเครื่องศาสตราวุธมากเท่าใด นั่น,ก็หมายความถึงการกดขี่ขูดรีดยิ่งทารุณมากขึ้นเท่านั้น และนั่นก็หมายความถึงความแร้นแค้นแสนเข็ญของพวกไพร่ อันเป็นประชาชนส่วนใหญ่ของสังคมมากยิ่งขึ้นเท่านั้น

 

แน่นอน,ในการยกทัพโยธาไปตีบ้านชิงเมืองหรืออาณาจักรศักดินาอื่นๆ พวกไพร่ทั้งหลายจะถูกปลุกระดมด้วยคำว่า “รบเพื่อชาติเพื่อแผ่นดิน” และ “ตายเพื่อชาติ” ซึ่งเป็นหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์ของคนในชาติทุกคน และพวกไพร่เองก็ยอมรับหน้าที่อันศักดิ์สิทธิ์นี้อย่างเหนียวแน่นเช่นกัน โดยที่พวกเขาไม่เคยเฉียวใจและตั้งคำถามว่า ชาติคืออะไร? และแผ่นดินที่ว่านั้นพวกเขามีกันคนละกี่ไร่

 

แน่นอน, ถ้าพวกไพร่ทั้งหลายอันเป็นประชาชนส่วนใหญ่ของสังคม รู้ความจริงว่า ชาติคือเผ่าชนที่มีภาษาขนบธรรมเนียมประเพณี หรือรวมเรียกว่า “วัฒนธรรม” อย่างเดียวกัน (แม้ว่าจะไม่มีประเทศอย่างเช่นชาติยิวในอดีต)พวกไพร่ทั้งหลายก็จะได้รู้ทันทีว่าพวกเขาถูกหลอกลวงเสียแล้ว เพราะพวกเขาทั้งหลายนั้นเองที่มีภาษาขนบธรรมเนียมประเพณีอย่างเดียวกัน ซึ่งเป็นคนส่วนใหญ่ของสังคม(หรือนัยหนึ่งคือชาติ)หาได้รับผลประโยชน์แต่ประการใดจากการสงครามแม้แต่น้อยไม่ แต่พวกศักดินาและบริวารผู้กระหายสงคราม กลับมาบอกว่ารบเพื่อชาติ รบเพื่อชาติจึงเป็นการโกหกหลอกลวงกันชัดๆ